Longread: ‘Verkiezingen in Honduras zijn een déjà vu van hoop en vrees’
Frank Lensink analyseert de politieke situatie in Honduras na de verkiezingen van 2017.
Honduras
De Centraal-Amerikaanse republiek Honduras wordt geregeerd door de conservatieve president Juan Orlando Hernández. De hoop dat na de gewapende conflicten van de jaren 80 er een stabiele democratie was gevestigd, werd in juni 2009 met een staatsgreep de kop ingedrukt. Het land wordt geteisterd door zware criminaliteit en corruptie samen met hoge armoedecijfers. In die moeilijke context strijdt FOS er voor waardig werk en sociale bescherming.
- Conservatieve regeringspartij
- Helft bevolking leeft onder de armoedegrens
- Veel corruptie en gebrekkige sociale zekerheid
Honduras lijkt wel het toonbeeld van een falende staat. Een corrupte staat kan noch wil elementaire mensenrechten en de levens van politieke tegenstanders garanderen. De regering Lobo, die aan de macht kwam na de staatsgreep in 2009, en het congres hebben de afwezigheid van de oppositie benut om in hoog tempo een aantal neoliberale hervormingen door te voeren. Dat heeft belangrijke negatieve gevolgen voor de arbeidsrechten en hun syndicale verdediging. Sindsdien is de repressie tegen sociale bewegingen alleen maar toegenomen. De huidige president Hernández zet dat beleid verder. Het land blijft economisch sterk gericht op de Verenigde Staten en steeds meer mensen komen, dankzij de economische crisis, in de informele sector terecht.
Nadat de corruptie in de sociale zekerheid in 2015 tot het faillissement ervan leidde, keurde de regering de nieuwe wet op ‘sociale bescherming voor een beter leven’ goed. Die wet regelt zowel het publieke gezondheidssysteem als de sociale zekerheid. De wet ligt onder vuur bij de middenveldorganisaties, omdat het de deur openzet voor een verregaande privatisering en een duurder gezondheidssysteem in het nu al versnipperd Hondurees gezondheidslandschap. Het publieke gezondheidssysteem is ondermaats en bevat zowel financiële, materiële als personeelstekorten.
FOS in Honduras
Frank Lensink volgt vanuit Nicaragua, de organisaties waarmee FOS samenwerkt in Honduras op. De focus ligt enerzijds op de verbetering van arbeidsrechten in de textielsector en voedingsindustrie. FOS biedt ondersteuning bij onderhandelingen met overheden en onderhandelingen op regionaal en sectorniveau. Anderzijds is er veel aandacht voor het recht op gezondheid en de strijd voor een rechtvaardig gezondheidssysteem, met nadruk op meer sociale controle op de zorg en beleidsbeïnvloeding.
Partners van FOS in Honduras
RSMH - Netwerk van vakbonden van de maquila in honduras
Red de Sindicatos de la Maquila de Honduras
De RSMH is een netwerk dat vakbonden uit de Hondurese textielsector samenbrengt. Door in gesprek te gaan met multinationale kledingmerken die actief zijn in Honduras en hen op hun verantwoordelijkheden tegenover hun textielarbeiders te wijzen, wil het netwerk de werkomstandigheden van die arbeiders verbeteren.
USTABH – Vakbondsunie van de drank- en voedingssector in Honduras
Unión de Sindicatos de Trabajadores de Alimentos y Bebidas de Honduras
USTABH is een samenwerkingsinitiatief van vakbondsorganisaties in de dranken- bananen-, suiker- en meloenenindustrie. Dankzij vakbondsacties en door zich organisatorisch te versterken kan USTABH verandering voor arbeiders afdwingen.
CONAIH – Nationaal intersyndicaal comité van Honduras
Comité Nacional Intersindical de Honduras
CONAIH is het coördinatieplatform van de drie koepelorganisaties binnen de vakbeweging in Honduras. CONAIH probeert steeds meer te wegen op het beleid als het gaat om sociale zekerheid en arbeidsinspectie. Op die manier wil men de werkomstandigheden binnen de textiel- en voedingssector verbeteren.
ALCISAHO – Burgeralliantie voor Gezondheid in Honduras
Alianza Ciudadana para la Salud en Honduras
OCDIH, CODIMCA en ASONOG, drie complementaire gezondheidsorganisaties met gelijkaardige interesses, riepen samen het regionale platform ALCISAHO in het leven. De alliantie wil het Hondurees gezondheidsbeleid transformeren en ijvert voor de volledige participatie van de bevolking.
